Dlaczego Grudziądz ?
Wróćmy jednak do 1920 roku, do trudnych początków tej słynnej Szkoły.
Grudziądz, po 148 latach zaboru pruskiego, powrócił do Macierzy dopiero 23 stycznia 1920 roku. Był miastem granicznym, a co za tym idzie posiadał poza słynną twierdzą, zwaną także Cytadelą, zbudowaną w latach 1776 – 1788, także wiele innych obiektów wojskowych.
Tworzącej się Szkole przydzielono potężny poniemiecki kompleks koszarowy na obrzeżach miasta, któremu nadano imię Księcia Józefa Poniatowskiego. Tu pragnę wspomnieć, że dopiero w 1991 roku koszarom tym przywrócono ich historyczną nazwę.
Grudziądz, po 148 latach zaboru pruskiego, powrócił do Macierzy dopiero 23 stycznia 1920 roku. Był miastem granicznym, a co za tym idzie posiadał poza słynną twierdzą, zwaną także Cytadelą, zbudowaną w latach 1776 – 1788, także wiele innych obiektów wojskowych.
Tworzącej się Szkole przydzielono potężny poniemiecki kompleks koszarowy na obrzeżach miasta, któremu nadano imię Księcia Józefa Poniatowskiego. Tu pragnę wspomnieć, że dopiero w 1991 roku koszarom tym przywrócono ich historyczną nazwę.
W latach międzywojennych Grudziądz był miastem garnizonowym. W Cytadeli stacjonował 18.
Pułk Ułanów Pomorskich, były także pułki piechoty (64 i 65), 16 pułk artylerii lekkiej,
Wyższa Szkoła Lotnicza (przeniesiona w 1927 r. do Dęblina – słynna “Szkoła Orląt”),
a w jej miejsce od 1928 r. Lotnicza Szkoła Strzelania i Bombardowania oraz jedyne w
Polsce przedwojennej Centrum Wyszkolenia Żandarmerii.
(fot. Odznaka 18. p. uł.)
(fot. Odznaka 18. p. uł.)
