(fot. Tablica upamiętniająca Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu przy ul. Chełmińskiej, odsłonięta i poświęcona podczas II Zjazdu Kawalerzystów II RP, 15 sierpnia 1990 r.)

Do Szkoły tej przyjmowano kandydatów po zdaniu matury, którzy na ochotnika zgłaszali się do wojska korzystając tym samym z prawa wyboru broni (oczywiście ... kawalerii !), a także absolwentów szkół wyższych, często już z pozycją społeczną. Kandydatów tych nazywano ułanami z cenzusem. Byli wśród nich przedstawiciele wszystkich warstw społecznych, jednak przeważali synowie klas zamożniejszych: ziemian, bogatych mieszczan, urzędników państwowych, wolnych zawodów i arystokracji. Amatorów do Szkoły było zawsze bardzo dużo, stąd też pierwszeństwo mieli pochodzący ze wsi (ziemianie), z umiejętnością jeżdżenia i obeznani z koniem. Czasem nie obeszło się bez protekcji.

SPRK przygotowywała ułanów z cenzusem do pełnienia roli dowódców plutonów. Do wybuchu II wojny światowej Szkoła ta zajmowała koszary im. Bolesława Śmiałego przy ul. Chełmińskiej (4 szwadrony szkolne, w tym szwadron karabinów maszynowych).

Program szkolenia podzielony był na 2 etapy. Pierwszy, tzw. rekrucki oraz drugi - szkolenia niższych dowódców. Duży nacisk kładziono na służbę polową. Odbywały się trzy lub czterotygodniowe wyjazdy taktyczne, przede wszystkim do Obozu Ćwiczebnego w Biedruska k/Poznania. Szkolenie w SPRK trwało osiem miesięcy. Po ukończeniu tego szkolenia wielu absolwentów zasilało Szkołę Podchorążych ( zawodową ), co dawało ciągłość trzyletniego pobytu w CWKaw.

W latach 1926 – 1939 odbyło się 13 promocji. Szkołę ukończyło 3208 absolwentów, którzy otrzymywali stopień starszego ułana, podchorążego rezerwy lub plutonowego podchorążego rezerwy kawalerii.

(fot.Uczestnicy IX Zjazdu na Mszy Św. w grudziądzkiej Kolegiacie - 15 sierpnia 1997 r.)