Rtm. Tadeusz BĄCZKOWSKI nie żyje.






Rtm. Tadeusz  BĄCZKOWSKI podczas Spotkania Kawalerzystów II RP, Ich Rodzin i Miłośników Kawalerii. Grudziądz, sierpień 2014 r.

   Tadeusz  Bączkowski urodził się 26 października 1913 roku w Brzeżanach na Podolu w województwie tarnopolskim na Kresach II Rzeczypospolitej Polskiej.  Tam spędził lata młodzieńcze. W 1933 roku zdał maturę i następnie kurs unitarny w Różanie n/Narwią  oraz rok Szkoły Podchorążych Piechoty.  Kandydaci do wszystkich rodzajów broni otrzymywali gruntowne przeszkolenie w piechocie. Była wtedy możliwość wyboru broni. Wszystkie egzaminy zdał pomyślnie i w 1934 roku zameldował się w Grudziądzu w wymarzonej Szkole Podchorążych Kawalerii. Promocję oficerską otrzymał w 1936 roku (rocznik 1934 - 1936). Otrzymał przydział do 19. Pułku Ułanów Wołyńskich w Ostrogu nad Horyniem na dalekim Wołyniu. W pułku - do 1938 roku -  był dowódcą plutonu w 2. szwadronie. W 1938 roku objął pluton kolarzy/narciarzy.
   Po mobilizacji pod koniec sierpnia 1939 roku pułk opuścił Ostróg i wyruszył na front.  Zajął teren Mokra - Miedzno przy granicy niemieckiej. Zadaniem pułku walczącego w Wołyńskiej Brygadzie Kawalerii było opóźnianie  ataków niemieckich w ogólnym kierunku na wschód. 1 września 1939 roku ppor. Tadeusz Bączkowski brał udział w ciężkich walkach pod Mokrą. Następnie wraz z pułkiem wycofywał się w kierunku Warszawy. Dalej, przez Garwolin,  wraz z wycofującym się wojskiem polskim (już konno), wraz ze swoim oddziałem, osiągnął Zamość. Tam dowiedział się, że wojska sowieckie  zdradziecko zaatakowały Polskę. Zgodnie z rozkazem Naczelnego Wodza  11 października przekroczył Węgry, gdzie został internowany. W grudniu  uciekł z internowania i przez Jugosławię przedostał się do Francji. Przeszedł weryfikację w Paryżu i otrzymał przydział do Oddziału Rozpoznawczego 3. Dywizji Piechoty. W czerwcu 1940 roku nastąpiła ewakuacja wojsk polskich do Anglii i następnie do Szkocji. Tam reorganizacja i szkolenia. W połowie 1941 roku otrzymał przydział do Brygady Kadrowej w Edzel. We wrześniu 1941 r. podpisał dwuletni kontrakt na służbę w Sierra Leone w Brytyjskich Wojskach Afryki Zachodniej.




Ppor. Tadeusz Bączkowski. Sierra Leone 1942 rok.

  W latach 1941 - 1943 pełnił funkcję dowódcy plutonu w randze podporucznika w Królewskiej Zachodnio - Afrykańskiej Granicznej Służbie Kolonialnej. Po powrocie do Anglii zgłosił się do formującej się  I. Dywizji gen. Stanisława Maczka.




Ppor. Tadeusz Bączkowski w sztabie I. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka.
Szkocja, 1943 r.


   W Peebles (Szkocja) otrzymał przydział do Sztabu Dywizji jako oficer łącznikowy. Brał udział w lądowaniu Dywizji w Cean w czerwcu 1944 roku i ciężkich walkach w Belgii, Holandii i Niemczech aż do Wihelmshafen.
   Po demobilizacji w 1947 roku nie wrócił do Polski. Postanowił osiedlić się w Londynie. Pracował w różnych zawodach. Ukończył kurs galanterii skórzanej i pracował w fabryce torebek damskich oraz w fabryce części samochodowych. Równocześnie - z bratem - prowadził sklep papierniczy i przyborów biurowych. W 1950 roku ukończył roczny kurs handlu zagranicznego i przez kilka lat pracował w londyńskim City.  W połowie lat 50- tych XX wieku utworzył firmę drukarską, która była znana i bardzo ceniona nie tylko przez  Polaków. Prowadził ją  ponad 40 lat, aż do 1996 roku. Przeszedł na emeryturę w wieku 83 lat.
   W Londynie  aktywnie uczestniczył w pracach Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii i Artylerii Konnej. Był członkiem wielu Kół Pułkowych Kawalerii, wspierał działalność Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego.



Rtm. Tadeusz Bączkowski w mundurze oficera 19. Pułku Ułanów Wołyńskich.
Portret olejny wyk. H. Karska. Londyn 1979 r.

   Rtm. Tadeusz Bączkowski był honorowym członkiem Stowarzyszenia Rodzina 19. Pułku Ułanów Wołyńskich w Warszawie, grudziądzkiej Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu i piastował godność Wicekanclerza Kapituły Barw i Tradycji Pułków Kawalerii i Artylerii Konnej II RP. Był wielkim darczyńcą nie tylko wspierając finansowo wiele stowarzyszeń kawaleryjskich, ale także przekazywał bardzo cenne pamiątki kawaleryjskie do zbiorów Fundacji i Muzeum w Grudziądzu.




Obraz "Patrol" Leszka Piaseckiego podarowany przez rtm. Tadeusza Bączkowskiego
grudziądzkiemu Muzeum. XXIII Zjazd Kawalerzystów II RP,, Grudziądz, sierpień, 2011 r.


  Przez wiele lat uczestniczył w uroczystościach patriotycznych w Zespole Szkół nr 70 w Warszawie, noszącej imię 19. Pułku Ułanów Wołyńskich i uroczystościach rocznicowych Bitwy pod Mokrą i świętach pułkowych w Opolu organizowanych przez Stowarzyszenie Pamięci 19. Pułku Ułanów Wołyńskich.






Tablica pamiątkowa poświęcona koniom kawaleryjskim. Projekt  artysta plastyk Leszek Pawlikowski.  XVIII Zjazd Kawalerzystów II RP. Grudziądz,   Błonia Nadwiślańskie, sierpień 2006 r.

                                               


Przy odsłoniętej tablicy. Od lewej: dr Hanna Różycka, prezes Stowarzyszenia Rodzina 19. Pułku Ułanów Wołyńskich (Warszawa), rtm. Tadeusz Bączkowski,  dr Hanna Zawistowska -Nowińska (Kraków), córka dowódcy 19. Pułku Ułanów Wołyńskich Dezyderiusza Zawistowskiego, ppłk. Antoni Ławrynowicz, oficer 3. Pułku Strzelców Konnych (Warszawa) i Barbara Popławska (Gdańsk),
córka mjr. Alfonsa Szczeblewskiego, oficera 2. Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich.
Grudziądz, sierpień 2006 r.

  Rtm. Tadeusz Bączkowski był pomysłodawcą umieszczenia na grudziądzkich Błoniach Nadwiślańskich tablicy pamiątkowej poświęconej koniom kawaleryjskim, ufundował także  nagrodę, rzeźbę - głowę konia Medzia. Przez ponad 20 lat przyjeżdżał do Grudziądza na Zjazdy Kawalerzystów II RP, był także w 2014 roku.


   

Przy obelisku Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii. Od lewej: rtm. Tadeusz Bączkowski, mjr Jerzy Sas  Jaworski, ppłk Antoni Antoniewicz i ppłk Antoni Ławrynowicz. XIX Zjazd Kawalerzystów II RP. Grudziądz, sierpień 2007 r.

    Mówił, że kocha Grudziądz miłością odwzajemnioną, cieszył się, że mógł  każdego prawie roku być wśród "rodziny kawaleryjskiej" w stolicy Polskiej Kawalerii. Był urodzonym kawalerzystą, niezwykłym oficerem obdarzonym wyjątkową pamięcią.






Rtm. Tadeusz Bączkowski w dniu otrzymania Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski w otoczeniu członków Stowarzyszenia Pamięci 19. Pułku Ułanów Wołyńskich
 im. gen. Edmunda Różyckiego z Opola. Warszawa - Radość, 7 czerwca 2013 r.




Rtm. Tadeusz Bączkowski w dniu 100 urodzin.Londyn, 26 października 2013 r.

   Mimo sędziwego już wieku, trudów dalekiej podróży meldował się na kolejnych Zjazdach, bo - jak wyznał - to był Jego obowiązek. We wszystkich rozmowach podkreślał, że Grudziądz  to miasto niezwykłe, które ukształtowało wielu takich jak On, wiernych Bogu, Honorowi i Ojczyźnie. Żegnamy jednego z  ostatnich rycerzy XX wieku, bohaterskiego ułana, szczerego patriotę i niezwykłego człowieka. W październiku ubiegłego roku ukończył 101 lat. Bardzo będzie nam Go brakowało.
  Odznaczony był  m. in. Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, France and Germany Star, War Medal 1939 - 1945,  Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz innymi medalami i odznakami.
 
 
Fot. Piotr Bilski, Gerard Szukay i archiwum Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej 

    

Autor: Karola Skowrońska