"Jak dojechałem do tej stumetrówki".
12 marca 2017 roku w londyńskim Polskim Ośrodku Kulturalno - Oświatowym przy ul. 238 - 246 King Street odbędzie się promocja książki rtm. Tadeusza Bączkowskiego "Jak dojechałem do tej stumetrówki". Patronat honorowy Muzeum Wojska Polskiego i Fundacja na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu.
Publikację, w opracowaniu Dariusza Szymczyka, wydał Uniwersytet Gdański.
Ze wstępu inż. Krzysztofa Barbarskiego, prezesa Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie:
"Przez wiele lat rtm. Tadeusz Bączkowski dość często
odwiedzał siedzibę Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w
Londynie. Lekko zgarbiony, cichy i raczej małomówny, przychodził z wizytą do
swojego młodszego kolegi z 9. Pułku Ułanów, wówczas prezesa Instytutu, rtm.
Ryszarda Dembińskiego. Łączyła ich praca w Kole Pułkowym i, jak się później
okazało, wspólna służba w 1. Dywizji Pancernej.
Jakkolwiek jednak Pan Tadeusz lubił wspominać rodzinne Brzeżany, Ostróg nad
Horyniem i swą służbę w 19. Pułku Ułanów, rzadziej służbę w brytyjskich
wojskach w Afryce Zachodniej, to właściwie wcale nie mówił o okresie służby w
1. Dywizji Pancernej. Jako właściciel drukarni często drukował ulotki,
zaproszenia i wizytówki dla Instytutu. Widziało się go, lecz rzadko miało się
okazję go słyszeć. Po prostu pojawiał się, załatwiał swoje sprawy i szedł
dalej. Elegancko ubrany, skromny, niezmiennie uprzejmy. I takim pozostaje w
mojej pamięci.
Tym bardziej więc te krótkie wspomnienia, które rtm. Bączkowski nagrał pod
koniec życia, stanowią ciekawy przyczynek do głębszego poznania człowieka,
którego przez lata widywałem w naszym Instytucie, człowieka oddanego polskiej
kawalerii i straconym kresom południowo-wschodnim".
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Rtm. Tadeusz BĄCZKOWSKI urodził się 26 października 1913 r. w Brzeżanach na Podolu. Był absolwentem Szkoły Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, rocznik 1934 - 1936, oficerem 19. Pułku Ułanów Wołyńskich w Ostrogu nad Horyniem. Do 1939 roku był dowódcą plutonu Pułku. Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r. Walczył pod Mokrą. 11 października 1939 roku przekroczył wraz z oddziałem granicę węgierską. Uciekł z internowania i przez Jugosławię dostał się do Francji do 3. Dywizji Piechoty. Po kapitulacji Francji przedostał się do Anglii Od 1941 roku był w Oddziale Rozpoznawczym 3. Dywizji I Brygady Kadrowej w Edzel, w latach 1941 - 1943 jako dowódca plutonu służył w 2. Batalionie R.R.W.A.F.F. w Sierra Leone. W sierpniu 1943 roku wrócił do Anglii. Zostaje oficerem łącznikowym w Sztabie 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. . W latach 1944 - 1945 walczył w kampanii na kontynencie. Lądowanie w Cean, Holandia, Niemcy. Od 1947 roku, po demobilizacji pozostaje na emigracji w Anglii. Tutaj ukończył kurs handlu zagranicznego i przez kilka lat pracował w Londyńskim City. W latach 50. ub. wieku założył firmę drukarską, którą prowadził przez 40 lat - do 1996 r. Na emigracji brał czynny udział w pracach Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii i Artylerii Konnej, kołach pułkowych (9. Pułku Ułanów Małopolskich, 2. Pułku Legionów i innych). Był członkiem Stowarzyszenia Rodzina 19. Pułku Ułanów Wołyńskich i Rady Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej. Wielokrotnie uczestniczył w Zjazdach Kawalerzystów II RP w Grudziądzu i uroczystościach rocznicowych w Mokrej. Zmarł w Londynie 21 stycznia 2015 roku. Pochowany został 5 marca 2015 r. w rodzinnym grobowcu w Podkowie Leśnej.
Fotografia ze zbiorów Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej.