płk Zbigniew MAKOWIECKI nie żyje.
Zbigniew MAKOWIECKI urodził się
11 kwietnia 1917 roku w Petersburgu w rodzinie ziemiańskiej. Jego rodzicami
byli Jadwiga z domu Paszkowicz i Stanisław Makowiecki. Ojciec był
urzędnikiem państwowym, tworzył podwaliny Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej
oraz Izby Ubezpieczeń Społecznych. Matka, znająca biegle kilka języków była
wybitnym tłumaczem. Od 1920 roku
mieszkał z rodziną w Warszawie.
Uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego.Był absolwentem Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu, rocznik 1935 - 1936.
Zbigniew Makowiecki w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu w 1936 r.
Studiował
także w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Był oficerem 1. Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego i Pułku 3. Strzelców Konnych, do którego został
zmobilizowany w 1939 r. Walczył w kampanii wrześniowej od Augustowa do Kocka.
W niemieckiej niewoli więziony był m. in. w oflagach Colditz,
Prenzlau, Gross-Born. W maju 1945 roku, po wyzwoleniu przez wojska
amerykańskie, wstąpił do 10. Pułku Dragonów 10. Brygady Kawalerii Pancernej w
1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. Wraz z dywizją był dwa lata w Niemczech. W 1947 roku przyjechał
do Anglii. Po wojnie ukończył studia i
został na emigracji w Londynie, gdzie mieszkał aż do śmierci. Przez wiele lat
pracował w londyńskiej firmie Unilever
(1955-1975). Przez kilka lat pracował w wydawnictwie "Polonia Book Fund
Ltd".
Śp. płk Zbigniew Makowiecki aktywnie działał w londyńskim Instytucie Polskim i Muzeum im. gen. Sikorskiego i w Zrzeszeniu Kół Pułkowych Kawalerii i Artylerii Konnej (od 2008 - 2013 r. jako prezes). Od 1991 roku był członkiem Rady Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu. Po 1990 roku aktywnie włączył się w przekazywanie tradycji Polskiej Kawalerii zarówno jednostkom Wojska Polskiego, jak również powstającym licznie oddziałom kawalerii ochotniczej. Przez wiele lat, (do 2013 roku) będąc Prezesem Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii i Artylerii Konnej w Londynie, weryfikował wnioski stowarzyszeń i kół pułkowych w sprawie dziedziczenia tradycji poszczególnych pułków przedwojennej kawalerii. Wydał kilkadziesiąt "patentów". Osobiście wizytował te oddziały. Każdego roku kilkakrotnie przyjeżdżał do Polski i uczestniczył w wielu świętach pułkowych, a także w Zjazdach Kawalerzystów II RP, które od 1989 roku odbywają się w Grudziądzu. Był prawie na wszystkich.
Po rozwiązaniu Zrzeszenia Kół Pułkowych Kawalerii i Artylerii Konnej został Kanclerzem otworzonej Kapituły Barw i Tradycji Kawalerii i Artylerii Konnej. Przez ponad 25 lat osobiście przywoził z Anglii bezcenne pamiątki, dokumenty i ikonografię do zbiorów grudziądzkiej Fundacji. Był hojnym darczyńcą Fundacji.
Mimo sędziwego
wieku uczestniczył w kraju w wielu wydarzeniach kawaleryjskich i uroczystościach
państwowych. Starał się być na wszystkich świętach swojego, macierzystego pułku,
którego tradycje dziedziczy Szwadron Toporzysko w Barwach Pułku 3.
Strzelców Konnych. Zawsze świetnie
przygotowany do licznych wystąpień, które wygłaszał bez kartki piękną
polszczyzną. W marcu 2017 roku w Suchej Beskidzkiej odbyła się Gala Jubileuszowa z okazji 100. rocznicy urodzin Pułkownika, podczas której dostojny Jubilat dziękował za słowa uznania i szacunku,za życzenia i gratulacje: Powiedział wtedy: "...wszystko to przyjmuję w imieniu moich kolegów kawalerzystów, których już nie ma, Ja miałem ogromne szczęście".
Jubilat podczas Gali Jubileuszowej Sucha Beskidzka, marzec 2017 r
.
Śp. płk Zbigniew Makowiecki był osobowością niezwykłą i całym swoim dorosłym życiem zaświadczał, że Kawaleria Polska to chluba oręża polskiego i wartość bezcenna. Odznaczony był m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych, Medalami Pro Memoria i Pro Patria, Medalem Milito Pro Christo i Odznaką Honorową Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej. We wrześniu 2017 roku otrzymał awans na stopień pułkownika.
Zmarł w Londynie 24 października 2017 r.
Odszedł bohaterski kawalerzysta, ostatni oficer kawalerii, który konno walczył podczas całej kampanii wrześniowej 1939 r. patriota i człowiek wielkiego serca.
Fotografie ze zbiorów Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej w Grudziądzu