Jan ŁADOŚ urodził się 21 października 1906 roku w Ołomuńcu w Czechach. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Przemyślu i  Wiedniu. Do pierwszych klas gimnazjalnych w Warszawie. W 1923 roku przybył wraz z rodzicami do Grudziądza. Ojciec jego, Kazimierz Ładoś, był dowódcą 16. Pomorskiej Dywizji Piechoty w stopniu generała dywizji. Jan Ładoś uczęszczał do państwowego Gimnazjum Matematyczno - Przyrodniczego, które ukończył w 1926 roku, zdając egzamin dojrzałości. Postanowił poświęcić się służbie wojskowej. Pierwszy rok szkolenia odbył w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej, a dalsze dwa, w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, którą ukończył z drugą lokatą w 1929 roku, w stopniu podporucznika kawalerii. Wybrał przydział do 18. Pułku Ułanów Pomorskich i w tym pułku pełnił kolejno różne funkcje. W 1932 roku awansował do stopnia porucznika, a w 1938 rotmistrza i dowodził 2 szwadronem liniowym.
1 września 1939 roku brał udział w ciężkich walkach w rejonie Chojnic, które zakończyła słynna szrarża 1. i 2. szwadronu pod Krojantami. Kolejne dni wojny przyniosły krwawe walki odwrotowe od Rytla przez Bukowiec do Grupy. 5 września dostał się do niemieckiej niewoli i był w wielu różnych obozach jenieckich, z których bezskutecznie próbował uciec; ostatnim był Oflag II C w Dobiegniewie (Woldenbergu). W styczniu 1945 roku podczas ewakuacji obozu został ciężko ranny w głowę. Przebywał w licznych szpitalach wojskowych, aż w końcu został zdemobilizowany we wrześniu 1945 roku w 9. pułku zapasowym w Lublinie. Podjął pracę w administracji sanatorium w Szczawnicy, potem zastał przeniesiony do Rymanowa, a od 1953 roku do Cieplic. 1 maja 1975 roku przeszedł na emeryturę.
Odznaczony był Medalem Zwycięstwa, Odznaką Grunwaldzką, Jasnogórskim Medalem "Pro Fide st Patria". W 1990 roku awansował do stopnia majora w stanie spoczynku (jeszcze przez władze w Londynie). W 1997 roku otrzymał awans do stopnia podpułkownika i odznaczony został Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Od końca lat 60- tych ubiegłego wieku aż do 2002 roku  uczestniczył w prawie wszystkich spotkaniach kombatantów 18. Pułku w Krojantach, w rocznicę szarży. Był inicjatorem postawienia pomnika upamiętniającego tę wielką bitwę, był także - od 1989 roku, aż do śmierci członkiem Rady Fundacji na Rzecz Tradycji Jazdy Polskiej. Często wizytował Szkoły noszące imię słynnego, grudziądzkiego 18. Pułku Ułanów Pomorskich  w Nowej Cerkwi k. Chojnic i w Grudziądzu.
10 czerwca 1992 roku Rada Miejska w Grudziądzu nadała Janowi Ładosiowi tytuł Honorowego Obywatela Grudziądza.
Ppłk Jan Ładoś zmarł w Szczawnicy 11 marca 2005 roku i pochowany został na miejscowym cmentarzu.
W 5. rocznicę Jego śmierci  kwiaty i znicze zapalili przedstawiciele grudziądzkiej Fundacji: Rafał Chylewski i Mirosław Kowalewski.
Złożyli także wizytę Pani Marii Ładosiowej i Hannie z Ładosiów Lipczyńskiej.